Pudełko zdobione metodą decoupage

Sto lat temu, a dokład­niej z rok temu uczest­ni­czy­łam w kur­sie przy­spie­szo­nym, a dokład­niej w jed­nej lek­cji, doty­czą­cej deco­upa­ge – czy­li meto­dy zdo­bie­nia przed­mio­tów za pomo­cą ser­we­tek. Meto­da ta jest bar­dzo przy­jem­na i w moim odczu­ciu dość łatwa w wyko­na­niu. Przy tym, nawet naj­więk­si ama­to­rzy będą zachwy­ce­ni z jej efek­tów, bo nie­wpra­wio­ne oko, stwier­dzi, że autor z całą pew­no­ścią nama­lo­wał ten ślicz­ny obraz na tym przedmiocie!

Przy­szedł czas, by odświe­żyć pamięć i spró­bo­wać zro­bić coś samo­dziel­nie.Nie oby­ło się bez obej­rze­nia kil­ku fil­mów i prze­czy­ta­niu kil­ku wska­zó­wek odno­śnie techniki.

Nale­ża­ło też skom­ple­to­wać warsz­tat. I tu z pomo­cą przy­był strych Teścia, któ­ry skry­wał wie­le cie­ka­wych przed­mio­tów, mię­dzy inny­mi drew­nia­ne pudeł­ko, przy­po­mi­na­ją­ce tecz­kę. Oraz mój wspa­nia­ły Domow­nik, któ­ry spre­zen­to­wał mi „zestaw ama­to­ra deco­upa­ge” – czy­li pra­wie wszyst­kie pod­sta­wo­we akce­so­ria. Takie rze­czy jak klej, far­bę pod­kła­do­wą oraz lakier, pędz­le i papier ścier­ny zaku­pi­łam w budow­la­nym. Nato­miast ser­wet­ki w jakimś markecie.

Tak­że pomi­ja­jąc opis tech­ni­ki, któ­ra była dla mnie jed­nym wiel­kim eks­pe­ry­men­tem, przy­bli­żam Wam zdję­cia już goto­wej pra­cy. Pra­cy, któ­ra zosta­ła z uzna­niem przy­ję­ta przez moją Rodzi­ciel­kę, by peł­nić funk­cję pudeł­ka na ręcz­nie robio­ne serwety.

Oto widok ogól­ny moje­go pudeł­ka zdo­bio­ne­go meto­dą decoupage.

Oso­bi­ście z zewnątrz zdo­bie­nie uwa­żam za udane.

Nato­miast pra­ca wewnątrz prze­ko­na­ła mnie, że zanim zacznie­my lakie­ro­wać jed­nak trze­ba pocze­kać, aż far­ba wyschnie…

Z zewnątrz jed­nak pre­zen­tu­je się bar­dzo dobrze!

A oto detal:

Takie efek­ty powsta­ły po zasto­so­wa­niu malo­wa­nia, skro­ba­nia, pocie­ra­nia, sto­so­wa­nia pie­czą­tek, pędz­li, gąbek oraz ręcz­ni­ka kuchennego.

Począt­ko­wo mia­łam ocho­tę wymie­nić zawia­sy na nowe, jed­nak te ory­gi­nal­ne wciąż są spraw­ne, a dodat­ko­wo wyglą­da­ją świetnie!

Napis brzmiał: Roses are red, Vio­lets are blue. Love never cros­sed my mind until the day I met You!

Brzmiał… ponie­waż, tusz nie wysechł, a ja zala­kie­ro­wa­łam pra­cę… cóż tro­chę się rozmazało.

Dla cie­kaw­skich przy­po­mnę jak pudeł­ko pre­zen­to­wa­ło się przed tą wyjąt­ko­wą renowacją:

A tak pre­zen­tu­je się teraz:

Jak podo­ba się Wam moja pierw­sza samo­dziel­na praca?

Pozdra­wiam

E.